Projekt dotyczył adaptacji lokalu położonego na trzecim piętrze kamienicy Goldstanda przy ul. Kredytowej w Warszawie. Miała tu powstać reprezentacyjna przestrzeń spełniająca dwie odmienne role: apartamentu oraz sali konferencyjnej wraz z zapleczem socjalnym. Inwestorzy wyraźnie życzyli sobie zachować surowy klimat wnętrza kamienicy z początku XX wieku. Zabiegi renowacyjne przeprowadzone zostały więc w stylu, który w odniesieniu do budynków pofabrycznych nazywany jest industrialnym. W tym wypadku jednak architekci przyjęli jego znacznie cieplejszą i przytulną wersję, pamiętając, że to lokal od zawsze mieszkalny, nie zaś opuszczona fabryka. Aspiracją inwestorów było utworzenie przestrzeni służącej nie tylko do mieszkania i spotkań, ale również przeznaczonej na happeningi, wystawy oraz inne wydarzenia artystyczne zorientowane na szeroko pojmowaną sztukę. Po usunięciu zbędnych ścian działowych mogły powstać poszczególne strefy komponowanych wnętrz. Przestrzenie wykreowane są tu za pomocą istniejącego parkietu pomalowanego na biało, czarnego sufitu oraz ścian w odcieniu jasnej szarości z wyrazistą fakturą gruboziarnistego tynku. Do dwóch przeciwległych narożników architekci dodali nowe elementy w postaci kubików o różnej charakterystyce: po jednym obłożonym specjalnie zaprojektowanymi metodą cyfrowej fabrykacji trójkątnymi panelami ze sklejki brzozowej, i jednym wykończonym tynkiem gipsowym, zatartym idealnie na gładko. Takie potraktowanie obydwu wnętrz zapewniło harmonię przestrzeni i równowagę całości. Przechodząc przez ogromne dwuskrzydłowe drzwi czujemy się jakbyśmy znaleźli się po drugiej stronie magicznego lustra, dostrzegając odbicie wcześniej poznanych już kształtów, ale w odwzorowaniu niedosłownym, w którym każdy element jest zinterpretowany na nowo. Część mieszkalna przeznaczona jest dla jednej osoby, dlatego mogła pozostać maksymalnie otwarta. Sypialnię zlokalizowano tak, aby była niewidoczna z perspektywy głównej strefy wejścia. W tym celu została powiązana z zamykaną garderobą o odpowiedniej kubaturze. Jej wyodrębnienie dodatkowo podkreśla masywny dywan o miękkim runie. Na przeciwległej ścianie zaprojektowano kubik z łazienką oraz kuchnię z wykorzystaniem istniejącej ściany z malowanej cegły, której fakturę wydobyto specjalnym oświetleniem. Ze względu na wyjątkową zmienność funkcji części biurowej, projektowaną przestrzeń maksymalnie uelastyczniono. Tradycyjny stół konferencyjny został zastąpiony przez specjalny modułowy system, który łatwo dostosować do aktualnych potrzeb, np. jednomiejscowych stanowisk pracy. Przestrzegając konsekwentnie przyjętej zasady równoważenia poszczególnych wnętrz, gdy w jednym narożniku powstał gabinet, w drugim architekci przeinterpretowali motyw i stworzyli otwartą strefę wypoczynku oraz nieformalnych spotkań. Znalazły się tu wycinane CNC trójkątne panele, dedykowane stoliki kawowe oraz wygodne wełniane pufy. Strefa wypoczynku sąsiaduje z bogatym zapleczem socjalnym, w którym zlokalizowano infrastrukturę kuchenną oraz sprzęty do gier pozwalające kreatywnie odpocząć od pracy: stół do ping-ponga, rzutki i piłkarzyki. Część socjalna zawiera również pokoje dla gości (z toaletami na korytarzu), utrzymane w monochromatycznej kolorystyce. Industrialny charakter wnętrz wzmacniają liczne detale: przewody elektryczne poprowadzone na zewnątrz w oplotach, dodatkowo podkreślona czarną barwą instalacja grzewcza czy lampy „z odzysku” z opuszczonych pomieszczeń kamienicy zastosowane jako główne oświetlenie oraz dekoracyjne węglowe żarówki.